Ανοιχτή μετωπική επίθεση υποβάθμισης και απαξίωσης δέχεται πλέον ο Δήμος Δελφών και κυρίως το Νότιο τμήμα του με πρώτο στόχο το λιμάνι τους.
Όπως αποκαλύπτεται συν το χρόνο, η μη ανάπτυξη και η φτώχεια που κυριάρχησε ακόμα και την εποχή της ευημερίας και θέτει ζήτημα επιβίωσης με τις σημερινές συνθήκες δεν ήταν τυχαία. Οι αποφάσεις που παρθήκαν στο πρόσφατο παρελθόν που αφορούν έστω και έμμεσα τον παραγωγικό χαρακτήρα της κοιλάδας των Δελφών , όσο φαιδρές ή άκυρες και να ήταν η κάθε μία από μόνη της, όλες μαζί έχουν δημιουργήσει ένα ικανό πλαίσιο «όπλο» για να εξαπατηθεί κάποιος που δεν έχει προσωπική άποψη και να αποφασίσει το θάψιμο της περιοχής.
Το 2009 ο σημερινός Δήμαρχος και τότε Νομάρχης απέκρυψε τις αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων 7 Καποδιστριακών Δήμων μαζί και της Ιτέας με τις οποίες ζητούσαν να χαρακτηριστεί όλος ο Δήμος Τουριστικός. Να θυμίσουμε ότι η συλλογή και αποστολή των αποφάσεων των Δ.Σ. είχε ανατεθεί από το Υπ. Τουρισμού στην Νομαρχία με έγγραφο που επεσήμανε την σοβαρότητα του θέματος. Κατορθώθηκε έτσι η ξεκάθαρη διαχρονική πεποίθηση των κατοίκων για την τουριστικότητα του τόπου τους να μην φτάσει ποτέ στους αρμόδιους επιτρέποντας στον κάθε ένα διαπλεκόμενο να ισχυρίζεται ότι τον βολεύει.
Το 2009 άρχισαν και πάλι οι αντιδράσεις Φορέων και πολιτών κατά των παρανομιών της S&B στον Δήμο Δελφών, στο Δελφικό Τοπίο και στο λιμάνι τους αλλά αυτή την φορά οργανωμένα και αποφασισμένα. Κεντρικό σημείο ήταν οι παράνομες εγκαταστάσεις της εταιρίας στη περιοχή Λαρνάκι, εντός Δελφικού Τοπίου δίπλα στην πόλη της Ιτέας, η έκταση και η μορφή των οποίων απαξιώνουν αναπτυξιακά όλη την ευρύτερη περιοχή. Kατατέθηκαν πλήθος καταγγελιών σε όλους τους αρμόδιους φορείς τοπικούς και κεντρικούς. Σε όποιες απαντήσεις δόθηκαν επιβεβαιώθηκαν τα καταγγελλόμενα αλλά η ανυπαρξία ανταπόκρισης με οποιαδήποτε μορφή ελέγχου των καταγγελλόμενων επιβεβαίωσε ότι κάτι βρωμάει. Ζημιά στην υγεία χιλιάδων κατοίκων της Δυτικής Ιτέας, οικονομικές οφειλές προς την Εθνική και τοπική οικονομία σε ανεκτέλεστες περιβαλλοντικές υποχρεώσεις δεκαετιών ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, άλλα τόσα από τα ελάχιστα πρόστιμα εάν ευσταθούν οι μισές μόνο καταγγελίες για παραβάσεις όρων και μελετών στον ορεινό όγκο, οικονομική ζημιά από την πλήρη απαξίωση των δύο παραγωγικών τομέων της ελιάς και του τουρισμού, πλήθος άλλων παρανομιών, καταπάτηση ακόμα και του δήθεν νομοθετικά προστατευόμενου Δελφικού Τοπίου και πλήρη απαξίωση κάθε έννοιας ευνομίας και ισονομίας δεν συγκίνησαν κυριολεκτικά κανέναν (μέχρι και σήμερα) δείχνοντας εξαρχής ότι όλοι φοβούνται την βρώμα που θα αναδυθεί όταν σπάσει το «απόστημα».
Ο τότε Νομάρχης και ναν Δήμαρχος Νίκος Φουσέκης, τον Ιανουάριο του 2010 δήλωσε σε δημόσιο αίτημα για συζήτηση για το παραγωγικό μοντέλο της περιοχής. «Δεν πρόκειται να γίνει τέτοια συζήτηση γιατί δεν πρέπει». Είχε πολύ καθαρές ιδέες για το τι έπρεπε να υπηρετήσει και προφανώς δεν ήθελε αυτό να αποκαλυφθεί. Στις εκλογές του 2010 εξελέγη Δήμαρχος τάζοντας και πάλι ανάπτυξη στον τουρισμό και στον ελαιώνα. Από την πρώτη στιγμή που πολίτες Φορείς και η ελάσσονα αντιπολίτευση του Δημοτικού Συμβουλίου τον ανάγκασαν να φέρει στο Συμβούλιο θέμα για την αναπτυξιακή προοπτική της ευρύτερης περιοχής και της Ιτέας φάνηκε αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά. Υποστήριξε με το στενό του επιτελείο «τυφλά» την ανανέωση της άδειας λειτουργίας των παράνομων εγκαταστάσεων βωξίτη της S&B στο Λαρνάκι στην έκταση και μορφή που έχουν μέχρι σήμερα αδιαφορώντας εντελώς για τα καταγγελλόμενα και χωρίς να αιτιολογήσει με κάποιο τρόπο πώς αυτό είναι καλό για το κοινό συμφέρον το οποίο υποτίθεται ότι υπηρετεί. Αγνόησε πλήρως από την πρώτη στιγμή την πλήρη ρεαλιστική και άμεσα εφαρμόσιμη πρόταση των αντιδρώντων για μορφή των εγκαταστάσεων που θα επιτρέπει την συνύπαρξη της μεταλλείας με τις δύο κύριες δραστηριότητες της ευρύτερης περιοχής. Με μόνο επιχείρημα ότι «η στήριξη της βωξιτικής δραστηριότητας είναι πολιτική απόφαση» (επιδεικνύοντας την στρεβλή αντίληψη που έχει για τον ρόλο που του ανατέθηκε) και με τεχνητή πλειοψηφία 11 ψήφων την μία φορά και 15 την δεύτερη (στο 41μελές Δ.Σ. με τεχνητή απαρτία) πήρε δύο αποφάσεις υπέρ της S&B για το Λαρνάκι. Στα γραπτά πρακτικά της πρώτης απόφασης του Συμβουλίου εντοπίστηκε «λάθος» με ολοκληρωμένο όμως νόημα που παρουσίαζε να έχουν γίνει δύο ψηφοφορίες και να έχουν υπερψηφιστεί και οι δύο. Στην μία εξ αυτών, την «κατά λάθος», φαινόταν να έχει εισηγηθεί ο Δήμαρχος να χαρακτηριστεί το λιμάνι των Δελφών μεταλλευτικό. Το «λάθος» έγινε ξεκάθαρο μετά από απομαγνητοφώνηση του βίντεο και σχετικό δημοσίευμα αλλά στην παρέμβαση του Δημοτικού Συμβούλου Μέγκου Παναγιώτη στον Πρόεδρο του Δ.Σ. , ο πρόεδρος είπε ότι όλοι συμφωνούμε για το τι έγινε αλλά έτσι γράφονται τα πρακτικά και δεν υπάρχει λάθος. Έμεινε έτσι ένα επίσημο έγγραφο που δίνει σε κάποιον άσχετο, όσο ψηλά και να είναι, εντελώς λάθος εντυπώσεις.
Την ίδια εποχή στο άλλο μέτωπο η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Περιφέρειας γνωμοδότησε θετικά για την ΜΠΕ για το Λαρνάκι όχι κρατώντας την τυπική στάση «ακούω, δεν απαντώ, δεν επιχειρηματολογώ, εγκρίνω» αλλά επιθετικά. Με τον μεγαλοεργολάβο της S&B Παπαϊωάννου Πανουργιά και μέλος της επιτροπής να κάνει την εισήγηση στην θέση του εισηγητή, να προεδρεύει στη θέση του προέδρου, να προπηλακίζει τους διαφωνούντες και να ανακοινώνει την προειλημμένη απόφαση που είχε πάρει με την Αντιπεριφερειάρχη Φωκίδας (σύμφωνα με τον ίδιο). Η αποτύπωση όλων αυτών σε βίντεο ίσως συνέβαλε στην μετέπειτα παραίτησή του. Η Υπερπεριφερειάρχης Κα Γερακούδη όμως αρνήθηκε επίμονα (μέχρι και σήμερα) να εκδώσει μία απάντηση που να πιστοποιεί ότι σύμφωνα με τον Νόμο του Καλλικράτη η απόφαση της Περιφέρειας είναι άκυρη λόγω της συμμετοχής του Κου Παπαϊωάννου. Όλες οι μετέπειτα αποφάσεις μέχρι και η έγκριση του ΥΠΕΚΑ αναφέρουν ως έγκυρη την απόφαση της Επιτροπής και η Κα Γερακούδη εξακολουθεί να είναι στην θέση της.
Παίρνοντας την σκυτάλη το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ενέκρινε και αυτό την ΜΠΕ για το Λαρνάκι με τρόπο που κατάφερε οριστικό πλήγμα στο κύρος του ως ο θεσμικός προστάτης αρχαιολογικών και πολιτιστικών θησαυρών. Οι εγκαταστάσεις αυτές έχουν κατασκευαστεί προκλητικά καταπατώντας σε επίπεδο πλήρους αγνόησης το Δελφικό Τοπίο σε όλη την χρονική διάρκεια ισχύος των σχετικών Νόμων. Στην πρώτη συνεδρίαση μετά από επιτόπου επίσκεψη κλιμακίου (μετά από υποχρεωτική απόφαση του ΥΠΠΟΤ για την αποστολή) το ΚΑΣ καταψήφισε με 8 κατά 7 υπέρ την ΜΠΕ. Η απόφαση αυτή (που προστάτευε το Δελφικό Τοπίο και τα αρχαιολογικά ευρήματα ακόμα και κοντά στις εγκαταστάσεις) δεν έγινε δεκτή από κάποιους και απλά δεν υπογράφηκε ποτέ από τον τότε ΥΠΠΟΤ Κο Γερουλάνο. Μήνες μετά και αφού έγιναν οι κατάλληλες παρασκηνιακές διεργασίες, χωρίς την σχετική υποχρεωτική απόφαση του ΥΠΠΟΤ για την αποστολή (ποιος πλήρωσε τα έξοδα;), επισκέφτηκε την περιοχή η Ολομέλεια του Συμβουλίου και αφού πήγε και ξεναγήθηκε στις εγκαταστάσεις της S&B δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από το Δελφικό Τοπίο (και μάλλον τους έγινε και το τραπέζι), επέστρεψε και υπερψήφισε την ΜΠΕ με 12 υπέρ και 2 κατά. Η υπογραφή του ΥΠΠΟΤ για την ΜΠΕ άργησε επίσης κάποιους μήνες και υπογράφηκε τελικά 6 μέρες πριν τις Εθνικές εκλογές του Μαΐου του 2012 από τον τότε Υφυπουργό ΠΟ.Τ. . Στο σημείο αυτό αξίζει και είναι πολύ διαφωτιστική μία παρένθεση. Το γεγονός και το χρόνο υπογραφής της ΜΠΕ από το ΥΠΠΟΤ είχε «προφητέψει» μέλος των Φορέων που αντιδρούν στην καταστροφή του Δελφικού Τοπίου στο Δημοτικό Συμβούλιο της 11-11-2011 σχετικά με την ΜΠΕ. Απευθυνόμενος στο Δημοτικό Συμβούλιο είχε πει, ίσως αστειευόμενος, ίσως ειρωνευόμενος την κατάντια του Δ.Σ. και της Ελληνικής Πολιτείας: «Εάν κάποιος από εσάς ανησυχεί για την τύχη της ΜΠΕ και τα συμφέροντα της S&B, να μην ανησυχεί. Σύντομα θα έχουμε εκλογές και λίγο πριν από αυτές θα υπογράψουν οι Υπουργοί ότι χρειάζεται. Η ΜΠΕ των εγκαταστάσεων αυτών το 2000, η ανανέωσή της το 2005 και η άδεια λειτουργίας του 2007, υπογράφηκαν όλες καθυστερημένες σε σχέση με το πότε έληγαν και λίγες μέρες πριν τις αντίστοιχες Εθνικές Εκλογές».
Τον Φεβρουάριο του 2013 το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε με 15 ψήφους υπέρ (στο 41μελές Δ.Σ. με τεχνητή απαρτία) πρόταση (που ψευδώς παρουσιάστηκε αρχικά εν μέρει ως έργο του Μελετητή του ΓΠΣ Ιτέας) προς το ΚΑΣ για την αναθεώρηση του Δελφικού Τοπίου όπου προτείνουν 1) την διατήρηση των εγκαταστάσεων βωξίτη στο Λαρνάκι ως έχουν, 2) την κατασκευή επιπλέον όμοιων νέων εγκαταστάσεων βωξίτη για την εταιρία ΕΛΜΙΝ ακόμα πιο κοντά στο λιμάνι της Ιτέας και πιο ορατές (χαρακτηρίζοντας ψευδώς εγκαταστάσεις εγκαταλελειμμένες για πάνω από 40 χρόνια ως ενεργές), 3)πάρθηκε επίσημα θέση ότι το λιμάνι πρέπει να γίνει μεταλλευτικό.
Τα «όπλα» κατασκευάστηκαν. Κανείς Νομοθέτης δεν ξέρει ότι τα ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής των Δελφών είναι ο τουρισμός και ο ελαιώνας και ότι σε αυτά πιστεύουν και ελπίζουν όλοι σχεδόν οι κάτοικοι της περιοχής. Η φαιδρή (τουλάχιστον) απόφαση του ΚΑΣ, η προκλητικά άκυρη αλλά μη ακυρωμένη έγκριση της ΜΠΕ για το Λαρνάκι από την Περιφέρεια του εργολάβου της S&B, τα «λάθος» αρχικά πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου και η τελική απόφαση του Φεβρουαρίου του 2013 αρκούν. Ο κάθε απατεώνας με αυτά, μπορεί να δώσει την λάθος εντύπωση σε ένα αγαθό ή την τυπική δικαιολογία σε έναν διεφθαρμένο πολιτικό προκειμένου να αποφασίσει από μακριά ότι στην κοιλάδα των Δελφών, το καλύτερο που μπορεί να συμβεί στο μέλλον είναι μόνο μεταλλεία. Για 300 ή 400 θέσεις εργασίας σε ένα πληθυσμό 28.000 κατοίκων.
Η πρόταση συνύπαρξης της δραστηριότητας του βωξίτη με τις άλλες δραστηριότητες του τουρισμού και της ελιάς που μπορούν να προσφέρουν χιλιάδες ακόμα θέσεις εργασίας απορρίπτονται από τις απόλυτες απαιτήσεις της S&B και τους υποστηρικτές της στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.