Στη μνήμη αγωνιστών...

Ο Ντίνος Λύτρας (γεν. Ιτέα Φωκίδας 1923-29 Ιουλίου 1949, ψευδώνυμο "Λαός"), ήταν έλληνας αντιστασιακός. αριστερών πεποιθήσεων, τόσο αυτός όσο και η οικογένειά του, από τα φοιτητικά του χρόνια έγινε μέλος της Ε.Π.Ο.Ν. και ακολούθως εντάχθηκε στον Ε.Λ.Α.Σ.. Πολέμησε με γενναιότητα εναντίον των γερμανο-ιταλών κατά τη διάρκεια της κατοχής, κυρίως από τις τάξεις του Ε.Λ.Α.Ν.

Μετά την Απελευθέρωση και τη Συμφωνία της Βάρκιζας, μπήκε στο στόχαστρο ακροδεξιών, παρακρατικών συμμοριών, την περίοδο της "λευκής τρομοκρατίας"και καταδιωκόμενος, κατέφυγε στο βουνό. Έδρασε σε όλη την επαρχία Παρνασσίδας, επικεφαλής τμήματος του Δ.Σ.Ε. υπό τη γενικότερη ηγεσία του οπλαρχηγού "Διαμαντή".

Κατά την τελική φάση εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Εθνικού Στρατού στη Στερεά Ελλάδα, το καλοκαίρι του 1949, παγιδεύτηκε τη νύχτα της 29ης Ιουλίου πέφτοντας σε ενέδρα σε μια βρύση έξω από την Ιτέα, όπου τον περίμεναν άνδρες της ομάδας "Μ.Α.Υ", κρυμμένοι μέσα σε βαρέλια, καθώς είχαν πληροφορίες για την κάθοδό του. Εκεί, ο Λύτρας αυτοκτόνησε με χειροβομβίδα για να μη συλληφθεί.



Το πτώμα του κακοποιήθηκε από τους αντιπάλους του, οι οποίο το περιέφεραν με ανοιχτό φορτηγό την επόμενη μέρα του θανάτου του, στα χωριά της περιοχής, ως τρόπαιο, όπως συνηθιζόταν. Αξιοσημείωτο είναι ότι μαζί στην καρότσα είχαν και τον κρατούμενο πατέρα του, για να βλέπει το θέαμα του νεκρού γιου του.

ΠΗΓΗ: "Ριζοσπαστης"