Της ΟΛΓΑΣ ΣΕΛΛΑ
Παρότι ήταν ώρα που οι αρχαιολογικοί χώροι κλείνουν, το Σάββατο το βράδυ πολύς κόσμος ανέβαινε προς το αρχαίο θέατρο των Δελφών. Όχι για να το επισκεφθεί, αλλά και για να παρακολουθήσει την πρώτη παράσταση που θα φιλοξενούσε έπειτα από 37 ολόκληρα χρόνια. Κι ήταν τόση η προσμονή όλων, που κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε για τα μικρά οργανωτικά προβλήματα, κυρίως στην παραλαβή των εισιτηρίων. Όλοι ήξεραν ότι αυτό το βράδυ ήταν ξεχωριστό. Η απόσταση από το δρόμο μέχρι το θέατρο είναι αρκετή. Ήταν σούρουπο και όλοι έκαναν μικρές στάσεις στη διαδρομή, όχι μόνο για να πάρουν ανάσα, αλλά και για να απολαύσουν τη μαγευτική θέα.
Στην ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου, μερικές καρέκλες και κάποια αναλόγια (για τα μέλη του Νέου Ελληνικού Κουαρτέτου). Στις θέσεις του αρχαίου θεάτρου είχαν ήδη καθίσει η γ.γ. του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, κ. Λίνα Μενδώνη, η Τατιάνα Καραπαναγιώτη (υπήρξε υπηρεσιακή υπουργός Πολιτισμού και είχε την ιδέα γι' αυτή τη βραδιά) και ο Σταύρος Μπένος (το «Διάζωμα» ανέλαβε το κόστος της μελέτης, ύψους 95 χιλ. ευρώ, ώστε να ξεκινήσουν τα έργα συντήρησης του αρχαίου θεάτρου των Δελφών), ο Γιώργος Λούκος από το Ελληνικό Φεστιβάλ που συνδιοργάνωνε την εκδήλωση.
Μεγαλύτεροι και νεότεροι ηθοποιοί, αρκετοί από τους οποίους είχαν παίξει παλαιότερα στο αρχαίο θέατρο των Δελφών, ανταποκρίθηκαν με χαρά στο κάλεσμα του Ελληνικού Φεστιβάλ: Λυδία Κονιόρδου, Βασίλης Παπαβασιλείου, Μαρίσσα Τριανταφύλλου, Γιάννης Βογιατζής, Ολια Λαζαρίδου, Νίκος Καραθάνος, Ελένη Κοκκίδου, Ρένη Πιττακή. Όλοι είχαν διαλέξει ένα απόσπασμα είτε από κείμενα του αρχαίου δράματος που αγάπησαν, είτε ρόλους που είχαν παίξει παλαιότερα, κάποιοι από αυτούς στο ίδιο μέρος, στο αρχαίο θέατρο των Δελφών. Μόνη εξαίρεση ο Βασίλης Παπαβασιλείου, που επέλεξε το ποίημα του Χέντερλινγκ «Ψωμί και κρασί», το οποίο μετέφρασε ο ίδιος.
Τα φώτα έσβησαν και η βραδιά ξεκίνησε μουσικά με το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο, τη σοπράνο Λένια Ζαφειροπούλου και τον κλαρινετίστα Διονύση Γραμμένο, να ερμηνεύουν Ραβέλ, Μότσαρτ, Μπαχ και Σκαλκώτα.
Και μόλις οι μουσικοί ολοκλήρωσαν το πρόγραμμά τους, ακούστηκε από το βάθος, σαν μέσα από τα βουνά, η φωνή της Λυδίας Κονιόρδου σ' ένα απόσπασμα, το πιο σπαρακτικό, από τη «Μήδεια». Ακολούθησε ο Βασίλης Παπαβασιλείου, και ο αντίλαλος που έκανε η φωνή του μαζί με τον διαυγή έναστρο ουρανό δημιουργούσε μοναδικά συναισθήματα στο κοινό. Ιδιαίτερη στιγμή ήταν όταν ο ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής (είχε παίξει στο αρχαίο θέατρο Δελφών το 1957) ερμήνευσε το πιο δημοφιλές απόσπασμα από τους «Πέρσες» του Αισχύλου: «Ιτε παίδες Ελλήνων...». Η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου επέλεξε «Αγαμέμνονα», ο Νίκος Καραθάνος «Ηρακλή Μαινόμενο», η Ελένη Κοκκίδου «Αντιγόνη», η Ολια Λαζαρίδου αποσπάσματα από Ορφικούς Υμνους με τη συνοδεία του Διονύση Γραμμένου. Τελευταία εμφανίστηκε στην ορχήστρα του θεάτρου η Ρένη Πιττακή, με λίγα φτερά περασμένα στα χέρια της, μεταφέροντας ένα μικρό απόσπασμα από την Πάροδο των «Ορνίθων», έτσι όπως τους είχε ερμηνεύσει το 1968 με το Θέατρο Τέχνης. «Αν κανείς σας, ω θεατές μας θέλει εδώ κι εμπρός να ζει...» τραγούδησε και χόρεψε στα βήματα που η Ζουζού Νικολούδη είχε διδάξει σ' εκείνον τον ανεπανάληπτο χορό. Πριν μας αποχαιρετήσουν όλοι, ο Βασίλης Παπαβασιλείου έστειλε έναν «χαιρετισμό» στον άνθρωπο που πρώτος άνοιξε στο κοινό αυτόν τον μαγικό χώρο: τον Άγγελο Σικελιανό. Ήταν μια διαφορετική βραδιά, με μαγεία και πολλή συγκίνηση.
www.kathimerini.gr
Παρότι ήταν ώρα που οι αρχαιολογικοί χώροι κλείνουν, το Σάββατο το βράδυ πολύς κόσμος ανέβαινε προς το αρχαίο θέατρο των Δελφών. Όχι για να το επισκεφθεί, αλλά και για να παρακολουθήσει την πρώτη παράσταση που θα φιλοξενούσε έπειτα από 37 ολόκληρα χρόνια. Κι ήταν τόση η προσμονή όλων, που κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε για τα μικρά οργανωτικά προβλήματα, κυρίως στην παραλαβή των εισιτηρίων. Όλοι ήξεραν ότι αυτό το βράδυ ήταν ξεχωριστό. Η απόσταση από το δρόμο μέχρι το θέατρο είναι αρκετή. Ήταν σούρουπο και όλοι έκαναν μικρές στάσεις στη διαδρομή, όχι μόνο για να πάρουν ανάσα, αλλά και για να απολαύσουν τη μαγευτική θέα.
Στην ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου, μερικές καρέκλες και κάποια αναλόγια (για τα μέλη του Νέου Ελληνικού Κουαρτέτου). Στις θέσεις του αρχαίου θεάτρου είχαν ήδη καθίσει η γ.γ. του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, κ. Λίνα Μενδώνη, η Τατιάνα Καραπαναγιώτη (υπήρξε υπηρεσιακή υπουργός Πολιτισμού και είχε την ιδέα γι' αυτή τη βραδιά) και ο Σταύρος Μπένος (το «Διάζωμα» ανέλαβε το κόστος της μελέτης, ύψους 95 χιλ. ευρώ, ώστε να ξεκινήσουν τα έργα συντήρησης του αρχαίου θεάτρου των Δελφών), ο Γιώργος Λούκος από το Ελληνικό Φεστιβάλ που συνδιοργάνωνε την εκδήλωση.
Μεγαλύτεροι και νεότεροι ηθοποιοί, αρκετοί από τους οποίους είχαν παίξει παλαιότερα στο αρχαίο θέατρο των Δελφών, ανταποκρίθηκαν με χαρά στο κάλεσμα του Ελληνικού Φεστιβάλ: Λυδία Κονιόρδου, Βασίλης Παπαβασιλείου, Μαρίσσα Τριανταφύλλου, Γιάννης Βογιατζής, Ολια Λαζαρίδου, Νίκος Καραθάνος, Ελένη Κοκκίδου, Ρένη Πιττακή. Όλοι είχαν διαλέξει ένα απόσπασμα είτε από κείμενα του αρχαίου δράματος που αγάπησαν, είτε ρόλους που είχαν παίξει παλαιότερα, κάποιοι από αυτούς στο ίδιο μέρος, στο αρχαίο θέατρο των Δελφών. Μόνη εξαίρεση ο Βασίλης Παπαβασιλείου, που επέλεξε το ποίημα του Χέντερλινγκ «Ψωμί και κρασί», το οποίο μετέφρασε ο ίδιος.
Τα φώτα έσβησαν και η βραδιά ξεκίνησε μουσικά με το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο, τη σοπράνο Λένια Ζαφειροπούλου και τον κλαρινετίστα Διονύση Γραμμένο, να ερμηνεύουν Ραβέλ, Μότσαρτ, Μπαχ και Σκαλκώτα.
Και μόλις οι μουσικοί ολοκλήρωσαν το πρόγραμμά τους, ακούστηκε από το βάθος, σαν μέσα από τα βουνά, η φωνή της Λυδίας Κονιόρδου σ' ένα απόσπασμα, το πιο σπαρακτικό, από τη «Μήδεια». Ακολούθησε ο Βασίλης Παπαβασιλείου, και ο αντίλαλος που έκανε η φωνή του μαζί με τον διαυγή έναστρο ουρανό δημιουργούσε μοναδικά συναισθήματα στο κοινό. Ιδιαίτερη στιγμή ήταν όταν ο ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής (είχε παίξει στο αρχαίο θέατρο Δελφών το 1957) ερμήνευσε το πιο δημοφιλές απόσπασμα από τους «Πέρσες» του Αισχύλου: «Ιτε παίδες Ελλήνων...». Η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου επέλεξε «Αγαμέμνονα», ο Νίκος Καραθάνος «Ηρακλή Μαινόμενο», η Ελένη Κοκκίδου «Αντιγόνη», η Ολια Λαζαρίδου αποσπάσματα από Ορφικούς Υμνους με τη συνοδεία του Διονύση Γραμμένου. Τελευταία εμφανίστηκε στην ορχήστρα του θεάτρου η Ρένη Πιττακή, με λίγα φτερά περασμένα στα χέρια της, μεταφέροντας ένα μικρό απόσπασμα από την Πάροδο των «Ορνίθων», έτσι όπως τους είχε ερμηνεύσει το 1968 με το Θέατρο Τέχνης. «Αν κανείς σας, ω θεατές μας θέλει εδώ κι εμπρός να ζει...» τραγούδησε και χόρεψε στα βήματα που η Ζουζού Νικολούδη είχε διδάξει σ' εκείνον τον ανεπανάληπτο χορό. Πριν μας αποχαιρετήσουν όλοι, ο Βασίλης Παπαβασιλείου έστειλε έναν «χαιρετισμό» στον άνθρωπο που πρώτος άνοιξε στο κοινό αυτόν τον μαγικό χώρο: τον Άγγελο Σικελιανό. Ήταν μια διαφορετική βραδιά, με μαγεία και πολλή συγκίνηση.
www.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε για τα σχόλια σας. Θα παραμένουν αναρτημένα, εφ' όσον είναι κόσμια.